Onze wandelavonturen in een notendop

Hohohohoooo! 🎄🤶Deze twee kerstelfen hebben intussen al 1118 km in de benen en nog velen te gaan! 👣 Wij wensen jullie veel warmte en fijne feestdagen toe! Heel gek om aan de andere kant van de wereld te zitten tijdens deze periode. De zon is nog steeds in haar nopjes, hoewel het weer de komende week helaas zal omslaan. Ons kerstdiner bestaat, zoals nooit anders, uit een gevriesdroogde maaltijd. Slapen doen we, zoals altijd, in ons gezellig tentje. 🏕️ En we rekenen nog steeds op jullie hulp!

Heb je na al die dure kerst en Nieuwjaarscadeaus nog een centje over? En wil je het jaar afsluiten met een knaller van formaat? Dan lijkt het steunen van onze goede doelen @alba_opstapnaarverbinding en @vlaamseparkinsonliga toch ideaal? ☺️ Wat je ook wil geven, elke euro telt en daarmee maak je ons zeer content! Alle info vind je op onze website: kiaraenwoutoppad.be

Storten kan op: BE17 0344 1658 1821 🤗

Mangawhai (km 456) - Auckland (km 600)
•
1. Een wandeldagje elk op ons zelf langs de prachtige kust.
2. Bergjes op en bergjes af.
3. Wout supportert voor zichzelf: gogogooooo!
4. Middagpauze met een uitzicht.
5. Gezellig bij de Tea Rooms in Puhoi, waar de eenden en de kippen klaarstonden om ons heerlijke ontbijt te stelen.
6. Genoten van 8 km kajakken.
7. Na een lange avondsectie in het donker stond er plots een McDonalds voor onze neus.
8. Rondhuppelen in het gezelschap van onze lieve vriend Q, die intussen al 6kg uit zijn rugzak smeet!
9. Prachtige kliffen langs de stranden.
10. Zeesterretje ⭐️
11. Zoekend naar Auckland city.
12. Olympische discipline: synchroon ijsjes eten.
13. Vol genot een vogeltje onze avocado zien opeten. Wout was iets minder content. 🤭
14. De laatste kustlijnen wijzen ons de weg naar Auckland.
15. Eerste grote mijlpaal bereikt: we begeven ons in de grote wereld van Auckland.
16. De ferry richting de overkant.
17. Drie rustdagen in het gezelschap van Q, Robert en Katrien. We gingen naar de Lord of the Rings Musical. Daarna ook verplicht de eerste film onder ogen moeten komen. Best wel oké. 😉
18. Heerlijke ontbijtjes waar we niet langer rekening moesten houden met: dat sleur ik niet mee in mijn rugzak.
19. Samen met Q naar Bluey gekeken, een Australisch kinderprogramma met prachtige levenslessen.
20. Een klimavontuurtje, kwestie van toch wat in beweging te blijven tijdens die zero-days!

Ocean Beach Campsite (km 386) - Mangawhai (km 456)
•
1. Machtige uitzichten over de kust.
2. Roadsection ook weer van de partij, maar mooi in het groen!
3. Tropische sferen.
4. De watertaxi die ons van de ene kant naar de andere kant van de rivier bracht.
5. Proviand die we kregen van de Kiwi Force, Nieuw-Zeelandse defensie.
6. Mooie schelpjes.
7. In reuze pas richting Bluff.
8. Al wandelend lezen in het boek de acht bergen.
9. Groen groener groenst.
10. Groentjes!!! Altijd blij mee!
11. Prachtig bivakplekje.
12. Tentjes gezellig op een hoopje.
13. Samen met onze vriend Q uit Ohio, US.
14. Eindelijk schapen! We dachten even dat ze hier dan toch niet bestonden…
15. Uitgestrekte kustlijnen.
16. Gelukkige natuur-hoofden.
17. Helderblauw water.
18. Zwemmetjes in de Pacifische oceaan, genietende van de golven.
19. Even snel langs de fysio om uitleg te vragen hoe ik een specifieke plek kon tapen. Super vriendelijke vrouw! Ze deed het voor op mijn arm 😉
20. Een gezellig hutje in de tuin van een trailangel. Geslapen als 3 marmotten. 🤗

Centjes voor Alba vzw en de Vlaamse Parkinson Liga komen binnen! Intussen al €885! Wil je ook graag steunen? Neem dan een kijkje op onze website: kiaraenwoutoppad.be

Inhaalmanoeuvre! We hebben momenteel al 875 km in onze wandelbenen en lopen grandioos achter met onze updates… De afgelopen weken op de Te Araroa waren geniaal, zonder enige twijfel. Maar het is zoeken. Zoeken naar een juiste balans in ons eigen ding doen hier op trail. Allesbehalve eenvoudig door de vele andere TA-hikers. Sinds Auckland (km 600) zijn we volledig ons eigen ding aan het doen en kamperen we erop los in het wild! Wat ons een pak meer vrijheid geeft en ook de mentale rust die we hier zoeken! Bijkomend dus een nieuwe poging om deze pagina leven in te blazen en onze inzamelactie voor Alba vzw en Vlaamse Parkinson Liga verder te zetten! De teller staat intussen al op €768! Dankjewel!
•
Helena Ridge Trail (km 307) - Ocean Beach Campsite (km 386)

Een regenachtige dag langs de weg bracht ons in het Holiday Park Whananaki. ‘s Avonds kwam een bekend gezicht uit België ons een bezoekje brengen: Lukas! Hij bracht een nieuwe gasfles voor ons mee en hadden een gezellige avond!
De volgende dag maar 7 km gewandeld en een eerste lift gefixt… Tegen onze principes, maar de plotselinge pijn in mijn voet de dag ervoor, bracht ons tot deze verstandige keuze! 😉 Het lift-koppel nam ons zelfs even mee naar hun huis! De avond doorgebracht op een prachtige plaats bij trailangel James die alle wandelaars met zijn speedbootje naar de overkant bracht! Heerlijk in een bedje geslapen, een info-momentje over de rivercrossing gekregen en een gezellige avond gehad met de andere wandelaars.

BIG DAY voor de boeg! Om 4u30 ´s ochtends uit de veren voor de rivercrossing! We hadden wat pech dat low tide zo vroeg op de dag was. Maar dat bracht ook geluk met zich mee: in het donker starten, de zonsopgang bewonderen en mee ontwaken met de natuur. Een mega zalige dag waar we in de namiddag ook uit het niets ontvangen werden bij locals. Ze stonden op hun oprit enkele TA-hikers op te wachten om hen een kopje koffie/chocomelk aan te bieden. En toevallig waren wij van de partij! 🧡 De dag eindigden we met een stuk op het strand. Voelde zalig aan om terug aan de kust te staan. Alweer een gezellige avond gehad met een toffe groep, een zwemmetje gedaan in de Pacifische oceaan en gaan slapen.

Na een lange roadsection verbleven we in The Farm, een prachtig authentiek boerderijtje waar we echt genoten. We werden getrakteerd op een pianoconcert van onze vriend Q en zelf tokkelde ik wat op de gitaar. De volgende dag waren we ‘uitgenodigd’ voor een schoolevenement, dat toevallig langs de Te Araroa lag. Alle schooltjes uit de regio kwamen die dag samen voor de Kapa Haka: de traditionele dans van de Maori. Ongelofelijk hoe ritmisch al die lagere school kiddos zijn! Zelfs de allerjongsten slaagden erin om alle passen synchroon uit te voeren. We maakten kennis met wat Maori lekkernijen en aten Hãngi: een soort stoofpotje van vlees, aardappelen en wat kool. Drie uur lang steken ze dit in een diepe put onder de grond, wordt het verwarmd met hete stenen en liggen er vele doeken over. Heerlijk!

Verder vierden we mijn verjaardag aan het strand: genoten van een stuk worteltaart, een zwempartijtje met Q naar het dichtstbijzijnde eilandje in de regen, een heerlijke zelfgemaakte pasta bolognaise onder deskundige begeleiding van kok Rachel, een prachtige schelp gevonden en vooral genoten van alle kleine dingetjes. Dat alles groot en klein tegelijk aanvoelt tijdens het wandelen, is net zo mooi. De appreciatie voor het leven is zo groot. :)) De volgende avond kwam een trailangel ons zelfs ijsjes en cola brengen op de bivakplek. Dat de mensen hier ongelofelijk gastvrij en warm zijn, blijft keer op keer een verbazing. 🧡

‘s Ochtends vroeg vertrokken en onze schoentjes voor de allereerste keer gereinigd in een ‘cleaning station’. De laatste jaren ondergaan de prachtige inheemse Kauri-bomen de ‘Kauri Dieback Disease’, een ziekte waardoor de wortels niet meer in staat zijn om water te transporteren naar de bladeren. Intussen is het land er wel al in geslaagd om dit in te perken, dankzij alle maatregelen waaronder de cleaning stations. Super tof om hier door te gaan, echt een attractie! Eenmaal beneden maakten we ons klaar om 3 km door de rivier te wandelen. Hier keken we zo hard naar uit! We deden deze sectie samen met de huidige 6 wandelvrienden van onze startersgroep in Cape Reinga. Een fantastische ervaring en enorm hard genoten van dit prachtige stuk.

Om 8 uur ‘s ochtends waagde Q, Caroline en ikzelf ons aan een ochtendduik, waar de rest van de groep stomverbaasd op toekeek. 😜 De rest van de etappe deden Wout en ik met ons tweetjes, zodat we terug op ons eigen snellere tempo konden stappen. Een machtig mooi stuk door de jungle. Alle kleuren, de bomen, de paden, de wildernis, de vreemde vogelgeluiden… Onbeschrijfelijk! En helaas ook iets minder leuk: alle dode possums, hangende in de vallen. Deze, op het eerste zicht, schattige beestjes zijn hier een pest in Nieuw-Zeeland. Ze eten namelijk alle eieren op van de inheemse vogelpopulatie, waardoor vele vogelsoorten bedreigd zijn. Op een bepaald moment hing er om de 5 minuten een dode possum in een val te bengelen… Ik heb niet snel schrik van iets, maar dode beesten zijn voor mij echt een hel. Zeker als je die onverwachts ziet hangen. Wout liep op kop en probeerde ze op voorhand goed te spotten. 😜

De volgende dag richting Kerikeri, langs prachtige farmfields. Op bepaalde momenten liepen we eventjes in België rond. Maar de stukken door de jungle laten je dan opnieuw vol verbazing achter. Ongelofelijk hoe snel de landschappen hier veranderen op een en dezelfde dag. ‘s Avonds aangekomen in de Hone Heke Lodge, een warme plek voor TA-hikers. Onze vriendjes Jack en Kathi van de startersgroep kwamen ons een bezoekje brengen. 🧡 

De volgende dag genoten we van onze eerste rustdag en lekkere groenten & fruitjes. Wat telefoontjes naar het thuisfront en vooral onze benen rust gegeven. Om daarna richting Paihia te vertrekken. Een etappe langs een schattig kalfje, bosgebied en prachtige stranden. 🌅 Tijdens de middag twee nieuwe TA-jokers leren kennen, waarmee we in gezelschap ons middagmaal aten. Wat later het eerste zicht op de Bay of Islands, verschillende kleine eilandjes. Fish and chips gegeten en daarna het laatste stukje gestapt langs de rotsen aan het strand. 🏝️

Onze eerste road section achter de rug, wat volledig prima was. Zelfs langs de snelweg gingen de vriendelijke Nieuw-Zeelanders flink voor ons aan de kant. :)) Een zalige avond/nacht gehad in een Nieuw-Zeelandse tuin. De dag nadien verleid door een prachtig paradijs bij andere locals. Enkel de voormiddag gewandeld en genoten van de tijd daar. Ze wonen volledig zelfvoorzienend en kookten een heerlijke Indische maaltijd voor ons. We mochten zelfs hun koeien borstelen! 🧡 De volgende dag begonnen aan het echte werk: de modder tegemoet in Northland Forest. Het is hier twee weken droog gebleven, wat betekende dat we enorm veel geluk hadden tijdens deze sectie. Zelfs nu zag iedereen er nog uit als varkentjes. 🐷 We gebruikten onze klimervaring om van de ene tak naar de andere te springen. 19 km ploeteren en 10u later, kwamen we aan op onze bivakplaats. De volgende dag langs een fameuze dairy waar we een heerlijke burger aten. En hop verder richting Puketi Forest… Wordt vervolgd! 🤗

Ps: we zamelen nog steeds centjes in voor onze twee goede doelen.@alba_opstapnaarverbinding@vlaamseparkinsonligaJe vindt alles op onze website: kiaraenwoutoppad.be En helpen om onze boodschap te verspreiden, is meer dan welkom! Delen delen delen!! :))

Cape Reinga - Ahipara (km 0 - km 100)