Onze wandelavonturen in een notendop

‘s Ochtends vroeg vertrokken en onze schoentjes voor de allereerste keer gereinigd in een ‘cleaning station’. De laatste jaren ondergaan de prachtige inheemse Kauri-bomen de ‘Kauri Dieback Disease’, een ziekte waardoor de wortels niet meer in staat zijn om water te transporteren naar de bladeren. Intussen is het land er wel al in geslaagd om dit in te perken, dankzij alle maatregelen waaronder de cleaning stations. Super tof om hier door te gaan, echt een attractie! Eenmaal beneden maakten we ons klaar om 3 km door de rivier te wandelen. Hier keken we zo hard naar uit! We deden deze sectie samen met de huidige 6 wandelvrienden van onze startersgroep in Cape Reinga. Een fantastische ervaring en enorm hard genoten van dit prachtige stuk.

Om 8 uur ‘s ochtends waagde Q, Caroline en ikzelf ons aan een ochtendduik, waar de rest van de groep stomverbaasd op toekeek. 😜 De rest van de etappe deden Wout en ik met ons tweetjes, zodat we terug op ons eigen snellere tempo konden stappen. Een machtig mooi stuk door de jungle. Alle kleuren, de bomen, de paden, de wildernis, de vreemde vogelgeluiden… Onbeschrijfelijk! En helaas ook iets minder leuk: alle dode possums, hangende in de vallen. Deze, op het eerste zicht, schattige beestjes zijn hier een pest in Nieuw-Zeeland. Ze eten namelijk alle eieren op van de inheemse vogelpopulatie, waardoor vele vogelsoorten bedreigd zijn. Op een bepaald moment hing er om de 5 minuten een dode possum in een val te bengelen… Ik heb niet snel schrik van iets, maar dode beesten zijn voor mij echt een hel. Zeker als je die onverwachts ziet hangen. Wout liep op kop en probeerde ze op voorhand goed te spotten. 😜

De volgende dag richting Kerikeri, langs prachtige farmfields. Op bepaalde momenten liepen we eventjes in België rond. Maar de stukken door de jungle laten je dan opnieuw vol verbazing achter. Ongelofelijk hoe snel de landschappen hier veranderen op een en dezelfde dag. ‘s Avonds aangekomen in de Hone Heke Lodge, een warme plek voor TA-hikers. Onze vriendjes Jack en Kathi van de startersgroep kwamen ons een bezoekje brengen. 🧡 

De volgende dag genoten we van onze eerste rustdag en lekkere groenten & fruitjes. Wat telefoontjes naar het thuisfront en vooral onze benen rust gegeven. Om daarna richting Paihia te vertrekken. Een etappe langs een schattig kalfje, bosgebied en prachtige stranden. 🌅 Tijdens de middag twee nieuwe TA-jokers leren kennen, waarmee we in gezelschap ons middagmaal aten. Wat later het eerste zicht op de Bay of Islands, verschillende kleine eilandjes. Fish and chips gegeten en daarna het laatste stukje gestapt langs de rotsen aan het strand. 🏝️

Onze eerste road section achter de rug, wat volledig prima was. Zelfs langs de snelweg gingen de vriendelijke Nieuw-Zeelanders flink voor ons aan de kant. :)) Een zalige avond/nacht gehad in een Nieuw-Zeelandse tuin. De dag nadien verleid door een prachtig paradijs bij andere locals. Enkel de voormiddag gewandeld en genoten van de tijd daar. Ze wonen volledig zelfvoorzienend en kookten een heerlijke Indische maaltijd voor ons. We mochten zelfs hun koeien borstelen! 🧡 De volgende dag begonnen aan het echte werk: de modder tegemoet in Northland Forest. Het is hier twee weken droog gebleven, wat betekende dat we enorm veel geluk hadden tijdens deze sectie. Zelfs nu zag iedereen er nog uit als varkentjes. 🐷 We gebruikten onze klimervaring om van de ene tak naar de andere te springen. 19 km ploeteren en 10u later, kwamen we aan op onze bivakplaats. De volgende dag langs een fameuze dairy waar we een heerlijke burger aten. En hop verder richting Puketi Forest… Wordt vervolgd! 🤗

Ps: we zamelen nog steeds centjes in voor onze twee goede doelen.@alba_opstapnaarverbinding@vlaamseparkinsonligaJe vindt alles op onze website: kiaraenwoutoppad.be En helpen om onze boodschap te verspreiden, is meer dan welkom! Delen delen delen!! :))